"هبت‌الله آخندزاده" رهبر گروه هراس‌افگن طالبان در نشستی با مسؤولان این گروه در ولایت "قندهار" گفته‌است که از سخنان او آن‌گونه پیروی کنند که از احکام شریعت پیروی می‌کنند.
توصیه نامه‌ی رهبر گروه دهشت‌افگن طالبان در ۲۴ماده به نشر رسیده‌است که در آن افزون بر شماری از توصیه‌های اخلاقی برخاسته از اندیشه‌ای قبیله‌‌ای و درک نادرست و ناقص او از دین، بر اطاعت بی‌قید و شرط مسؤولان و مردم از دستورها و اوامر رهبری مانند احکام شرعی و الهی تأکید شده‌است.
در این توصیه نامه‌ی آخند زاده، از مردم بالاتر از انتظار پیامبر (ص)، اصحاب کرام و ایمه "ع" از امت اسلامی است؛ او از مردم خواسته است که بدون قید و شرط، از سخنان او در مقام یک حکمِ شرعی عمل کنند.
این رهبر گروه جنایت‌پیشه گمان کرده‌است که بر تمام امور دین و دنیای مردم احاطه داشته و از آگاهی لازم برخوردار است و می‌تواند که در جای‌گاه بالاتر از یک پیامبر به مردم امر و نهی کند و حُسن و قبح اخلاقی بتراشد.
در حالی‌که پیامبر اسلام محمد (ص) گفته‌است که تدبیر امور دنیا متعلق به خود شما است و من آمده‌ام که از طریق تعالیم اسلامی، امور اُخروی شما را به‌سامان کنم.
در روایت‌ها آمده‌است که پیامبر اسلام محمد (ص) اسلام پس از آن‌که در پی حُکم او مبنی بر شاخه‌بُری خرما، حاصل‌دهی آن‌سال دچار نقصان شد، به مردم گفت: "شما نسبت به امور دنیای تان بهتر می‌دانید".
این‌جا پیامبر اسلام محمد (ص) نگفت که از دستور من چون حُکم شرع و خداوند(ج) پیروی کنید.
اما باید گفت که حوزه‌ی اطاعت‌پذیری مردم از چهارچوبه‌های احکام شرعی و دینی، کاملن مشخص است؛ این‌گونه نیست که هر کسی از هرجای، هرچیزِ دل‌بخواه خویش را به مثابه‌‌ی حکم شرعی بر مردم اعمال کند.
سیاست به معنای تدبیر امور زندگی، مفهوم و دانش این جهانی و این دنیایی است و تدبیر امور زندگی مردم، به دانش سیاسی لازم نیازمند است نه به توصیه‌های اخلاقی.
برای به‌سامان کردن امور زندگی مردم و حکومت داری، دانش، تخصص و مهارت لازم در حوزه‌های سیاست، اقتصاد و اجتماع ضرورت است که در پرتو آن، یک جامعه می‌تواند به ثبات و توسعه دست یابد.
در امور سیاسی به عنوان یکی از امور دنیوی، مردم باید بر پایه‌ی دانش و آگاهی شان عمل کنند نه به اوامر یک آخند بی‌خبر از همه چیز!!!
پُر واضح است که آقای هبت‌الله آخندزاده با الف‌بای سیاست آشنایی ندارد، از مسایل اقتصادی چیزی نمی‌داند و نسبت به مسایل حقوق و معارف اسلامی بی‌خبر است؛ پس چگونه ممکن است یک ملت سخنان این آدم را در مقام احکام شرعی بشمارند و به آن عمل کنند.
در آموزه‌های اسلامی، انتقام از عمل‌کرد مسؤولان امور یک اصل است و مردم می‌توانند که از خلاها و اشتباه‌ها و کج‌روی‌های حاکمان انتقاد کنند؛ اما هبت‌الله آخندزاده در این توصیه نامه‌ی جدید به زیردستانش گفته‌است: "عیب‌های مسؤولان را به مردم بازگو نکنید!" معنای سخن او این است که اگر هر غلطی را که مسؤولان طالبان هراس‌افگن انجام می‌دهند، مردم باید در برابر آن خاموشی اختیار کنند و تمام رفتارهای غیر اخلاقی آنان را مقدس بپندارند.
می‌گویند زمانی‌که حضرت عُمر (رض) به خلافت رسید، در هنگام خطبه به مردم گفت که اگر عُمر در جریان خلافتش مرتکب اشتباهی شد، چه کسی جلو اشتباه او را می‌گیرد؟ اعرابی‌ای از میان مردم برخاست و شمشیر خود را بلند کرد و گفت که کجی‌های عُمر را با این شمشیر راست می‌کنم.
حضرت عمر (رض) گفت: خدا را شُکر که در رعیت من کسی پیدا می‌شود که کجی‌های عُمر را با شمشیر راست می‌کند و او را از اشتباه‌هایش باز می‌دارد.
به این می‌گویند که نظام اسلامی که دروازه‌ی انتقاد از حکومت را به روی مردم باز می‌دارد تا در پرتو آن، میزان پشتیبانی و رضایت مردم از حکومت بالا برود.
اما طالبان از زمانی‌که افغانستان را اشغال کرده‌اند، نتنها دروازه‌ی انتقاد از نحوه‌ی حکومت‌داری و استبداد شان را به روی مردم بسته‌اند؛ بلکه منتقدان شان را بازداشت، شکنجه، زندانی و تیرباران نیز می‌کنند.
این گروه، تمام آزادی‌های مردم را سلب کرده‌اند، دهن‌های منتقدان را بسته‌اند و مردم را همه روزه تهدید می‌کنند که از چگونگی برخورد این گروه با مردم انتقاد نکنند و در برابر ستم‌گری‌های شان چیزی نگویند.
این گروه برخلاف تمام ارزش‌ها و موازین اسلامی منتقدان رژیم را بازداشت، مخالفان رژیم شان را شکنجه و بر آزادی‌های مردم محدودیت و بر زنان محرومیت و ممنوعیت وضع کرده‌اند و هیچ‌کس از ترس استبداد این گروه نمی‌تواند که کوچک‌ترین انتقادی برنحوه‌ی عمل‌کرد آنان داشته باشد.
دعوت از مردم به پیروی از سخنان یک آدم عادی در مقام یک حکم شرعی، چیزی جز ادعای برتر از پیامبری نیست؛ رهبری گروه هراس‌افگن طالبان با این توصیه‌نامه می‌خواهد که در جای‌گاه بالاتر از پیامبر و امامان دین قرار گیرد.
امام "ابو حنیفه رحمت الله علیه" بنیان‌گذار مذهب "حنفی" به عنوان یکی از مذاهب خردگرا و اهل رای تسامح گفته است: "قول مرا ابتدا به کتاب خداوند (ج) ارجاع دهید، اگر آن را در قران کریم نیافتید، به سنت رسول‌الله (ص) مراجعه کنید و اگر در حدیث و سنت یافت نشد، آن را به دیوار بزنید".
معنای سخن او این است که اگر سخنش برخلاف قران و سنت ثابت شد، از آن پیروی نکنید؛ اما رهبری این گروه جانی گفته است که بدون قید و شرط، سخن او را "آن‌گونه پیروی کنند که یک حکم شرعی را پیروی می‌کنند".
گروه طالبان که با استفاده‌ی ابزاری از دین مبین اسلام، قدرت سیاسی را در افغانستان اشغال کرده‌است، هیچ‌یک از برنامه‌های سیاسی، رفتار و حکومت داری شان با آموزه‌های اسلامی هم‌خوانی ندارد و همه روزه بر ترازوی حماقت شان، سنگِ وقاحت می‌گذارند.
